Νεγρεπόντης, Γιάννης

(Λάρισα 1930 – Αθήνα 1991). Ποιητής. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παρακολούθησε δραματική τέχνη στο Ωδείο Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στον λογοτεχνικό χώρο το 1949 με ένα διήγημά του στο περιοδικό Ελληνική Δημιουργία ενώ ποιήματα του δημοσιεύθηκαν στην Επιθεώρηση Τέχνης. Η πρώτη όμως ολοκληρωμένη δουλειά του είναι η συλλογή ποιημάτων Πρόσωπα και χώρος που εκδόθηκε το 1958. Από τότε η παρουσία του ήταν τακτική και ποικίλη. Εξέδωσε ποιήματα, πεζά, θεατρικά έργα κ.ά. Ανάμεσα τους: Ουδέν άδιον έρωτος (1971), Φυλάττειν Θερμοπύλες (1971), Μικροαστικά (1974), Συνάντηση (1979), Φεμινιστικά (1983), Το Μπουρίνι (θεατρικό), Ο φίλος μου ο Αίσωπος (θεατρικό) κ.ά. Πολλά από τα ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από τους Μίκη Θεοδωράκη, Λουκιανό Κηλαηδόνη, Μάνο Λοΐζο, Xρήστο Λεοντή κ.ά. Γράφει μ’ ένα καθαρά προσωπικό στιλ. Είναι σαρκαστικός και κριτικός για πολλά φαινόμενα της εποχής του.